Ciekawie i z polotem o walorach turystycznych powiatu zgierskiego
W ramach projektu „Ciekawie i z polotem o walorach turystycznych powiatu zgierskiego” nakręcony został film o miejscach użyteczności publicznej dostosowanych do potrzeb osób z niepełnosprawnością w mieście Zgierz. Przedstawionych zostało kilka miejsc, tj.:
Stary Młyn, który jest nową siedzibą Miejskiego Ośrodka Kultury w Zgierzu, ale też już – kulturalnym sercem miasta. To miejsce, którego celem jest budowanie przestrzeni dialogu dla kultury i sztuki, realizacja polityki młodzieżowej Zgierza, wspieranie oraz promocja lokalnych twórców i twórczyń. Ten piękny, uratowany budynek dawnego młyna motorowego to również doskonała i nowoczesna przestrzeń do organizacji eventów i spotkań. Na ponad 1 300 m2 znajduje się galeria sztuki, pracownie specjalistyczne, sale taneczne, studio nagrań i salę muzyczną, ale też przestrzeń gastronomiczną. Na uwagę zasługuje przede wszystkim wielofunkcyjna sala widowiskowa na około 190 miejsc. Ma ona ciekawe rozwiązanie – wrota otwierające scenę na otoczenie Starego Młyna, dzięki czemu istnieje możliwość wykorzystania jej podczas wydarzeń plenerowych
Park Kulturowy Miasto Tkaczy w Zgierzu to historyczna dzielnica Zgierza, powstała w latach 1821-1830 będąca klejnotem epoki biedermeier. Park Kulturowy Miasto Tkaczy powstał w 2003 r., by chronić unikatowy w skali Europy układ urbanistyczny Zgierza z lat 20. XIX wieku. Na terenie Parku zachowało się około 30 domów tkaczy. Wybudowano je dla sukienników przybyłych do Zgierza z zamiarem utworzenia tutaj wzorcowego, przemysłowego miasta Królestwa Warszawskiego. Park Kulturowy udostępnia gościom zabytkowe obiekty, w których działają różne instytucje i stowarzyszenia oferujące mieszkańcom i turystom niezwykle atrakcyjne miejsce rekreacji, przypominające spuściznę kulturową regionu.
Stary dwór i park w Dzierżąznej po wojnie przekształcono w ośrodek kolonijny, a obecnie jest we władaniu Urzędu Gminy Zgierz, który stworzył tu Gminny Ośrodek Kultury oraz Ośrodek Szkoleniowo-wypoczynkowy. Początkowo w Dzierżąznej, w założeniu parkowym stał modrzewiowy dwór Dzierzbickich zbudowany w XVIIIw .Następnie przechodził w ręce Chrzanowskich , Zadzierżowskich, Franke, Kurzewskich. W początkach XX w. majątek rozparcelowano, dwór – rozebrano. Przed pierwszą wojną światową część majątku odkupił Adam Słomiński i w parku w 1924-1926r. wybudował dwór murowany istniejący do dziś. Jest to budynek murowany z cegły, na planie kwadratu, parterowy z mieszkalnym poddaszem, z tarasem i schodkami od wschodu oraz ryzalitem z balkonem wspartym na czterech kolumnach – od południa. Obszerny park założony w XVIII wieku obejmuje aleje, strumyk z mostkiem, stawy. Składa się z części francuskiej i angielskiej.
Park miejski w Zgierzu im. Tadeusza Kościuszki jest jednym z najstarszych tego typu obiektów w województwie łódzkim. Już w 1826 roku utworzono tu ogród spacerowy. Pierwotnie nazywany był „Ogrodem Królewskim”. Od 1917 roku nosi nazwę Parku Tadeusza Kościuszki. Położony jest między ulicami Piątkowską i 1 Maja. Ma on powierzchnię 1,5 ha. Pośrodku parku znajduje się malowniczy staw z wysepką usypaną w latach dwudziestych XX wieku. Staw położony jest między ulicami Barlickiego (dawn. Wodna) i Piątkowską. Powierzchnia zbiornika to ok. 3,75 ha. Zbiornik tworzy widoczny na zdjęciach jaz spiętrzający wodę rzeki Bzury wypełniającą nieckę zbiornika.
